E verheiti Flugere

Z’Rychebach nide het der Gertsch Fritz, der Hüttewart vo der Mutthornhütte, mit drei Pärsone uf mi gwartet. Am achti hei mir wölle flüge. Us däm isch aber nüt worde. Bym Rückflug vo dr Lämmere han i möge ergüggele, dass ds Mutthorn im «Dräck» isch. Ersch gäge die elfe bin i mit em Fritz vo Land gstosse. E Gletscherflugere isch äbe keis Tram; chly u hässlich muess me sich de Naturgwalte füege, und i wott nid unbedingt e guete Pilot sy, aber en alte Pilot möcht i wärde.

Mir sy müehsam gstige – es hätt schier e Dumeng Giovanoli brucht für das Näbel- u Wulke-Dürenand im Slalom z’meischtere. E styffi schwarzi Bise het d’Sach nid erliechteret. Vom Lötschetal här hei mir üs em Petersgrat gnecheret, won i im Sinn hät gha z’lande, wüll sich d’Landestell Mutthorn z’mitts in ere dicke Wöschchuchi versteckt het. Uf em Grat sälber isch e dicki Näbelwand gstande u het jedi Sicht abgrieglet. Du gsehn i plötzlich 100 Meter südlich vo dr Krete es total zämegschlages Flugzüg liege. Bim drüberflüge, wo mi dr Abwind ständig het wölle abebäsne, chan i uf em brochene Flügel dütlech läse: «HB-OOV».

Das cha nume der Köbi Stutz sy! Wo isch er? Was het’s ihm gmacht? Wie chan i hälfe? Aber d’Parole: «Nie us eim Unglück es zwölts mache!» het mi dervor bewahrt, e Fähler z’mache. Geng wieder muess i gäge ds’Bietschhorn zue ga Höchi fasse, wüll mi e unsichtbari Gwalt füf bis zäh Meter i der Sekunde abeblaset. Genau a däm muess mi lieb Fründ gschyteret sy. Im Tiefgang chan i ändliche feststelle, dass im Flugzüg niemer meh isch. Erscht im dritte Aflug gsehn i öppe 300 Meter wyter nide zwe Manne winke; mit gsunde Glieder sy sie uf em Abstieg gäge d’Fafleralp gsy. Das han i wölle verhindere; i bi mit Sicht null ganz nach bim Wrack glandet, wo mir bim Aflug immerhin e zueverlässige Anhaltspunkt bote het.........

Unermüedlich han i my Notruef «MAYDAY – MAYDAY – MAYDAY» düregäh i dr Hoffnig, dass mi es anders Flugzüg i dr Luft viellicht chönnti ghöre u für mi Relais mache. E gschlagni Halbstund han i grüeft u mit em Flugzüg uf em Gletscher wildi Böge gmacht i der Anahm, dass doch ändlich d’Antenne e bessere Winkel chönnti übercho oder e Refläx von ere Flueh oder süsch es Loch verwütschi, won i my Mäldig hätt chönne düregäh. Nüt. Fyschter. Grossi Rueh: zringsetume alls Wyss in Wyss. Allei, uf 3100 Meter. I settige Momänte schmöckt d’Brissago dopplet guet.........

Im «Bäre» z’Rychebach hei sie Trost g’funde, wien i das o scho mängisch ha dörfe erläbe. Der Fritz het sich im Näbel verfahre u het afe am drü kablet sie syge «safe and sound» i dr Hütte gländtet.